Manuel Antonio NP

Om 06.15 uur waren we klaar wakker en José wekte volgens afspraak Wim en Marcel. Toen op naar Nahomi voor een verrukkelijk ontbijt (desayuno americano: eieren + bacon + orange juice + emmer koffie). Om 07.15 uur, inclusief Brabants kwartiertje vertrokken we vanuit Quepos naar het 7 kilometer zuidelijker gelegen NP Manuel Antonio. Om 08.00 uur begon de wandeling “Punta Cathedral” die we, volgens Maarten, snel afgelegd hebben (1 uur). De gespotte dieren: rode krab met paarse poten, leguanen, aap.

Om 09.00 uur kwamen we aan op Playa Manuel Antonio waar iedereen zich vergaapte aan krabben die om schelpen vochten. Wij hielden het wandelen voor gezien en ploften op het strand. In de schaduw want het was licht bewolkt en de zon brandde flink. Een paar keer in de grote oceaan gepiest (weer een levensdoel bereikt) en van de prachtige omgeving genoten. Plotseling stal een luiaard achter ons de show. Zelfs Maarten had dit beest nog nooit van zo dichtbij gezien. Om 12.30 uur wandelden we naar de bus. Het beekje was een flinke plas geworden en voor 100 Colones per persoon lieten we ons samen met Maarten en Jet en 2 Yankey Doodles overzetten. 13.15 uur retour naar Quepos. Rugzakken op de kamer gepleurd, sanitaire stop en vlug naar Dos Locos voor de hamburguesa en Imperial. Toen we over de dijk wandelden maakten we deze vakantie kennis met een tropische regenbui. Gelukkig hadden we een paraplu bij, maar ‘Van Onderen’ werden we door het opspattende water goed nat. De afvoer langs het trottoir (40cm breed, 30 cm diep) stond in no time vol. Richting hotel gewandeld en in het internet café een mailtje (felicitatie) naar tante Thea gestuurd. Toen bij Nahomi onder het genot van een Imperial en een emmer koffie bestudeerd hoe de locale bevolking een tropische regenbui trotseert (vuilniszak, golfplaat, onbeschermd op blote voeten).
Tegen vijf uur waren we terug op onze hotelkamer voor een siësta van 2 uur. Ik heb lekker geslapen, José niet (oorzaak koffie?). Om 19.30 uur de slaap eruit gewandeld (het was inmiddels droog). Uiteindelijk kwamen we voor ons diner terecht bij ons stamrestaurant Nahomi: José een flinke portie vis en ik aan het vloeibare voedsel: Imperial. Na het diner nog een rondje Quepos gedaan. Het afzakkertje hebben we bij Dos Locos genomen. Om 22.30 uur naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.