Fortuna – Pierto Viejo de Sarapiqui

Om 07.15 uur loopt de wekker af. Het regent dat het giet. We gaan bij La Cascade ontbijten en om 08.00 uur worden de tassen op het dak van de Toyota bus gehesen. Iets over half 9 vertrekken we volgens planning richting oosten. Eerst voor de liefhebbers langs Musmanni (bakker).
Om 10.30 uur  komen we bij het vertrekpunt van de rafters aan. Maarten, Erik, Peter, Jan met de pet, Gertjan en Angelique gaan voor $45 p.p. hun leven riskeren. We luisteren naar de ‘safety-talk’ van gids Max. Het kan er heftig aan toe gaan en ik ben blij dat ik niet mee hoef. Wilma, Marcia en Ruth hebben spijt dat ze niet geboekt hebben. We maken wat foto’s en zwaaien onze helden uit.
Om 11.20 uur leggen we aan bij het restaurantje voor een drankje. Het is 11.00 uur geweest dus tijd voor een Imperial. José neemt een café con leche! Om 12.15 uur arriveren we bij El Gavilan Lodge in Puerto Viejo de Sarapiqui. Volgens de borden een “bird-watching paradise”.

Het is een prachtig aangelegd complex met houten lodges. We krijgen een ‘sexy’ sleutelhanger van lodge 14. Onze veranda kijkt recht op een voederplank waar bananen op liggen. De vogels vinden dit heerlijk en José geniet met volle teugen (ik ook). Een helm zou hier van toepassing kunnen zijn. De hummingbirds vliegen soms vlak langs je hoofd. Gewoon schrikken.
We hebben hagedisjes als ‘lodge-dieren’. Ze zijn gewend aan de homo sapiens en “lizzy“ laat zich makkelijk op de foto zetten. We besluiten in het restaurant te gaan lunchen. Jan met de pruik zit een locale maaltijd weg te werken. Ziet er niet smakelijk uit en we besluiten slechts koffie te nemen. Deze blijkt gratis te zijn!

We gaan lekker op ons balkon lezen, vogeltjes kijken en van de natuur genieten. (spechten, vliegenvangers, wevers, knal geel + oranje, red wing black bird). Volgens de Internet home page van de lodge wordt er geen bier verkocht maar ….. Tony the Boss heeft speciaal voor Djoser Imperial en chips ingeslagen. Dus een zak chips (lunch) en een pilsje gekocht. Om 16.30 uur gaan Maarten, Jan met de pruik, Peter (Oranje) , Wim.  Tony, Walther (Costa Rica) de kwalificatiewedstrijd Nederland – Costa Rica spelen. Nederland won in sudden death met 5-4.
Lekker gedoucht en in het restaurant annex bar een aperitief gedronken. Om 19.15 uur wordt het diner geserveerd: José vis en ik Pollo (kip). Deze was voortreffelijk en het was jammer dat een 2^e ronde er niet meer in zat. Direct na het diner ging Maarten evalueren. Het eerste rondje was van Djoser. Enkele punter ter verbetering: royalere bussen, programma op schrift aanplakken, indicatieprijs per week per persoon verhogen van ƒ 450,-- naar ƒ 550,--, meer tijd voor lunch (90 min i.p.v. 45 min). Onze chauffeur Enrique wordt door iedereen gecomplimenteerd. Na de evaluatie gaan de Jantjes en ik de biervoorraad te lijf.
Verder is het de dag van Marja en Ton. ’s-Middags bestolen voor ca. ƒ 200,-- en ’s-avonds schrikt Marja van een tor in de plee. Ze drukt de knop van het kleine kamertje in en gooit de deur dicht. Niet meer open te krijgen dus. Marja wordt er flink door heen gehaald en we lachen tranen. Zelfs Reina en Secretia beginnen te ontdooien.

Rond 23.00 uur is de Imperial voorraad soldaat gemaakt. Een prestatie gezien het feit dat de younsters hun eigen bier hadden ingeslagen.
Je kunt merken dat het alcohol percentage maar 4º is. Iets over 23.00 uur komen we in onze insect vrije lodge. De spray die ik om 18.00 uur gespoten heb, heeft zijn werk goed gedaan.