Pierto Viejo de Sarapiqui – Tortuguero

06.00 uur Wake-up call. Het opstaan gaat moeilijk maar om 06.05 uur zit mijn eerste werkje in de pot. Om 06.30 uur staan de tassen bij de bus en drinken we een gratis kop koffie. De rekening $27 is dan al betaald. Om 07.05 uur vertrekken we richting Tortuguero en om 07.45 uur leggen we aan voor het ontbijt.
We nemen allebei een desayuno mixto: koffie, annanassap, roerei met toast en mijn gallo pinto wordt door Jan met de Pruik ook nog naar binnen gewerkt. En dat voor 1350 colones. Om 08.00 uur zetten we onze excursie voort. Het leven in Costa Rica is duur en daarom moeten een zestal groepsleden in Guápiles pinnen. In Siquirres met z’n allen naar de Musmanni en de Supermercado. Om 11.05 uur arriveren we bij onze boot. Eerst een sanitaire stop en dan varen we met hoge snelheid richting Jungle Lodge. We zien enkele kaaimannen. Na een klein uurtje varen leggen we aan voor een kop koffie en een Imperial.

Deze ligt geïsoleerd en het dorpje Tortuguero (600 inwoners) ligt aan de andere kant van de rivier en is voor $3 p.p. per boottaxi te bereiken. We geven ons op voor de excursie naar de schildpadden ($15 p.p.) en de wandeling ($5 p.p.).
Een kwartier later zitten we al weer in de boot. Ilse speelt het spelletje ‘hints’ en wordt flink wat gelachen. Om 13.30 uur komen we bij de Jungle Lodge aan. We worden met een welkomstdrankje (rood vruchtensapje) ontvangen. Hierna kamer 18 geïnstalleerd en om 14.15 uur geeft Maarten uitleg over de mogelijkheden in en rondom de lodge.

We verkennen de omgeving van de lodge en zien nog een rood klein gifkikkertje en een kleine gekko. We spreken met Jan en Carla om 18.00 uur af bij de bar want dan begint het happy hour.
Om 19.00-20.00 uur is het diner ($10 p.p.) dat voortreffelijk smaakt. Daarna naar de schildpadden.
Een bootje brengt ons naar de overkant. We lopen in het pikkedonker over het strand. Al snel stoppen we. De gids, die alleen Spaans spreekt heeft een schildpad gevonden. Zij is echter nog een kuil aan het graven (Duits bloed?) dus op naar het volgende slachtoffer. Dit hebben we snel gevonden. Het rode lampje schijnt op de kont van de anderhalve meter grote schildpad. De eieren, als ping-pong ballen zo groot vallen er soepeltjes uit. Het lijkt de Patpong wel! We moeten al snel plaatsmaken voor de volgende groep. Carla heeft de show gemist. Na een kwartier wachten lopen we terug naar de schildpad die het broedsel met zand aan het bedekken is. Zwaar werk! We lopen terug en mogen nog een keer naar een ping-pong-ballen-show kijken. Hier moet geperst worden en stoffel kreunt er flink op los.
Een prachtig schouwspel dat weinig mensen met eigen ogen hebben gezien. De schildpad krijgt van mij dan ook een spontane ov(ul)atie.
Rond 22.00 uur zijn we terug bij de lodge. Iedereen is van mening dat $15 voor deze excursie geldklopperij is. We drinken met de Jantjes, Carla en Wilma nog een aantal consumpties. José cuba libre en ik Imperial + Bavaria) en gaan om 23.00 uur naar de lodge. Het regent inmiddels pijpenstelen.
We kunnen een stuk onder het afdak lopen, maar het laatste stuk moeten we sprinten door de stromende regen. We liggen op bed en voelen de donderslagen trillen. Het gaat steeds harder regenen en ik loop in de blote poelie-woelie over de veranda. Eén nevel van regenstralen. Het pad stroomt vol en de perken staan blank. Om 23.30 uur gaat het licht uit.