Bocas del Toro – Boquete

Om 07.00 uur maakt de wekker ons wakker. De laatste spullen worden ingepakt en om 07.30 uur zitten we aan de ontbijttafel. Het is prachtig weer: strakke blauwe lucht en zon. Erik en Ilse zijn op de been maar zien nog bleekjes. Lekker op ons gemak ontbeten en uitgecheckt. Dan moeten de tassen naar het haventje gesjouwd worden. Wat een gedoe. Om exact 09.00 uur vertrekt de boot, afgeladen vol met bemanning en bagage. Een klein hal uurtje later bereiken we de aanlegsteiger waar onze bus klaar staat. De plaatselijke jeugd probeert als koffersjouwer geld te verdienen. Wilma deelt aan de kleine Panameesjes snoepjes uit. Om 10.00 uur zetten we onze reis door Panama voort. Na 1,5 uur rijden leggen we bij een klein barretje aan voor een koffie-, bier- en plas-stop. Het is hier spot goedkoop.

Na een half uur weer in de bus voor een etappe van 2 uur naar David. Hier aangekomen (13.45 uur) gaan we lunchen. Het duurt even voor we een restaurant gevonden hebben. Allebei bestellen we een club sandwich. Na 40 minuten zijn de boterhammen klaar! Ik krijg geen frites want de voorraad is op. Eer dat we afgerekend hebben is het 15.00 uur en moeten snel naar de bus. De laatste etappe brengt ons in 45 minuten naar Boquete.
Eerst een rondje door deze stad zodat we weten waar de bank en restaurantjes zijn. Dan naar het hotel. Hier aangekomen begint het te regenen. Om 18.30 uur verzamelen voor de uitleg van de excursiemogelijkheden voor morgen door Maarten. Vervolgens gezamenlijk eten. De zwakken vallen met de bergetappes af.
Maarten en Marcel hebben de race. Erik is herstellende en de familie Achterop eet in het hotel. Ilse is weer van de partij dus we gaan met 15  man naar de locale Mexicaan. We worden in een klein hok gepropt. De menukaart is niet veel soeps. We bestellen dus allebei soep. Ze hebben één soort: crema de tortilla. Ik vind de soep niet om te eten. Wilma vindt hem lekker en is zo aardig om te ruilen. Ik pits de kip uit haar gerecht en eet wat sla. Gelukkig was de sandwich van vanmiddag voedzaam. José vindt de soep redelijk smaken. We nemen een afzakkertje in het hotel en schuiven met 14 man bij elkaar (Wim haakt af). De gezelligheid zit er niet in. Als het BH-praat wordt, besluiten we ons bed op te zoeken. Om 22.10 uur sluiten we onze luiken.