29 juli 2000 Boquete

Om 08.30 uur loopt de wekker af. We mogen uitslapen! Van slapen is weinig gekomen. Wat een kut bed! Mijn rug is gebroken. Bij het ontbijt klagen een aantal reisgenoten over la camas van hotel Fundadores. Om 10.00 uur vertrekken we voor de koffietoer. De hele groep is compleet. De zieken zijn weer op de been. 
Het complot slaagt en de familie Achterop krijgen de slechtste plaatsen in de bus. Ze hebben dit verdiend. We leggen aan bij een Finca.
De eigenaresse van het hotel, Amalia, is onze gids.
Na in de bus al een en ander over Panama en Boquete verteld te hebben, legt ze in goed Engels uit hoe van zaadje tot rood boontje op de Finca koffiebonen worden geteeld. Het oogstseizoen is van oktober tot februari. De plukkers verdienen 1 tot 1,5 Dollar per basket waar circa 2 kilo bonen in kunnen.
Als ze hard werken kunnen ze op een dag 12 manden vol plukken. De rode bonen worden naar een fabriek getransporteerd waar ze verder bewerkt worden. Deze fabriek bezoeken we ook. De machines zijn niet in bedrijf maar Amalia legt het hele proces uit.
We klimmen en klauteren en lopen het hele traject af. De bonen worden gepeld, gefermenteerd en gedroogd. In groene vorm verlaten ze deze fabriek en gaan ze naar de volgende verwerkingsplaats of naar het buitenland. De bonen worden in het land van consumptie geroosterd.

We hebben zin in koffie gekregen! Eerst nog een fotostop om Boquete, dat in een dal ligt, op de gevoelige plaat vast te leggen. Boquete betekent gat. Het ligt in een dal met rondom bergen. Het is een regengat! Amalia heeft geregeld dat we in een prachtig hotel koffie kunnen drinken. We krijgen koffie met overheerlijke cake. Josë eet 4 stukken cake. Met mijn 2 partjes ben ik bescheiden.
Allebei drinken we 2 koppen koffie. Na een korte rondleiding door het prachtige hotel vervolgen we onze excursie.
Het regent inmiddels pijpenstelen en we besluiten de bloementuin van het programma te schrappen. Deze wordt naar morgen verplaatst.
We droppen Amalia bij het hotel en Enrique verlengt de excursie met een prachtige rondrit door de bergen rondom Boquete. Om 14.30 uur, anderhalf uur later dan gepland, arriveren we bij ons hotel. Snel de kisten verwisseld voor de Teva’s, de korte broek aan en met de regenjas en paraplu zijn we Boquete gaan verkennen.
We hebben dit plaatsje met 10.000 inwoners snel gezien. We dolen wat rond en vallen neer op een terras. Tengo sed en ik bestel een pilsje. Josë neemt een Coke. Op ons gemak bekijken we het straatbeeld van  Boquete. Het alarm van de nieuwe Yaris slaat om het minste geringste aan.
Ik bestel nog een pilsje en Josë neemt een Batisto Chocolat. We zien de overige groepsleden passeren. Als we het koud beginnen te krijgen vragen we om la cuenta en lopen we naar ons hotel voor een warme douche.

Het regent nog steeds en we zijn in het hotel onder het genot van een pils en cola gaan lezen en puzzelen. Vervolgens gaan we met Jan en Carla bij Pizzeria Vulacania eten. Ik neem een hamburger en Josë een Pizza Vulcano met veel ham en spek. Heerlijk. Op het terrasje aan de overkant nog een pilsje gedronken en om 22.00 uur naar bed.