Boquete – San Isidro

Om 02.30 uur worden we door een stel mafkezen gewekt. Een aantal van de lokale politieke jongeren partij maken flink kabaal. José gaat er op af maar het blijft verplaatsen van het kabaal. Om 5.30 uur wordt het rustig. Een slechte nachtrust en een kloten bed. Om 06.00 uur loopt de wekker af.
José heeft barstende hoofdpijn. We drijven uit tot 06.30 uur. Tassen pakken en ontbijten. Ik neem alleen koffie en een sapje. José neemt een roereitje. Het afrekenen is een crime. We hebben geluk want ze rekenen slechts 1 koffietoer. $14,-- Winst als pleister op de wond van de slechte nacht.
Om 08.00 uur vertrekken we naar de bloementuin, waar we om 08.15 uur aankomen. In een kwartier hebben we die tuin ‘tussen kunst en kitsch’ wel gezien. Ik ga verder met het boek The Partner (John Grisham) dat ik van Maarten geleend heb. Om 12.00 uur arriveren we bij de grens tussen Panama en Costa Rica.
500 meter voor de douane moet het dekzijl van de tassen gehaald worden. Twee tassen worden gecontroleerd. De procedure bij de douane duurt lang. De drie douaniers worden voor ieder $5 omgekocht, zodat de koffers op de bus mogen blijven.

Omdat de beambte die Enrique moet helpen pauze neemt, besluiten we te gaan lunchen. Het eerste restaurant waar we aankomen is ‘cerrado’, gesloten dus. Op naar het volgende. We bestellen allebei een sandwich en een Imperial. Eindelijk weer lekker bier. Ontspannen kijken we naar de Costa Ricaanse voetbaltopper Puntarenas – Surprissa 2-0. Een verrassende uitslag!
Om 13.00 uur gaan we naar de bus en ja hoor alle koffers moeten van de bus. Arme Enrique. Deze keer wordt mijn tas gecontroleerd. No problema. Om 11.00 uur rijden we weer op Costa Ricaans grondgebied. Veel koffieplantages.

Om 16.15, de klok is een uur teruggezet, leggen we aan voor een foto en drankstop (half uur). No 80 kilometer naar ons hotel. We maken nog een fotostop bij ananasvelden. Het is een prachtige droge, lichtbewolkte dag. De natuur is prachtig. Om 17.30 is de lange reis ten einde. Ik ben 150 bladzijden verder in The Partner. Onze kamer (210) in hotel Del Sur heeft geen TV. Ruth is zo aardig om te uilen. We zitten dus in kamer 209 waar we eerst een heerlijke douche nemen. Om 19.00 is het verzamelen voor het gezamenlijke diner.

Het hotel ligt afgelegen dus we eten in het hotel. We drinken een aperitief en bestellen het eten. José, rijst met garnalen en ik een steak met frites. Smaakt prima.
Lekker nagetafeld met margerita en bier en mijn moppen bezorgde Wilma een natte broek. Het is inmiddels 22.10 uur en tijd om te gaan slapen.