Yangshuo – Guilin – Kunming

Om half twee zit José vloekend op haar bed. Ze kan weer niet slapen. Nadat ik de airco uit heb gezet en ze op de deken in een lakenzak is gekropen, is het slapen beter gegaan. Om acht uur gewekt en om negen uur ontbijten. José menu 2B en ik koffie met melk. Na het ontbijt gaan we winkelen, op zoek naar een T-shirt. We kopen: een landkaart van China (15 ¥ ) een fietsbel (10 ¥ ) en drie CD’s voor 40 ¥  Best of Brian Adams, The Cores unplugged en de laatste van U2). Bij de medical shop ook nog een potje Tiger Balsem gekocht (10 ¥ ). Om half elf de tassen naar beneden gesjouwd en nog wat foto’s gemaakt. Om elf uur nemen we afscheid van Lisa en haar crew en rijden we in 2 busjes naar Guilin. Op het vliegveld vinden we een pin automaat maar deze ‘spreekt’ alleen maar Chinees. Gelukkig staat er CANCEL op de annuleer knop.

We gaan buiten een peuk roken en beginnen met het schrijven van de ansichtkaarten. Dan komt Majoor Kees ons vertellen dat de vlucht van 15.20 uur niet door gaat. We kunnen met die van 18.20 uur mee. Een bus brengt ons naar het China Airport hotel. We krijgen de sleutel van kamer 8220 (2^e verdieping). De kamer ruikt muf en we gaan direct weer naar beneden. Eindelijk vinden we een restaurant met bar. Een lieftallig Chineesje  zegt dat ze gesloten zijn.. We sjokken naar een andere ruimte. Kleine stoelen, bloedheet en geen bier. Het zweet gutst over ons gezicht en we gaan op de stoep voor de ingang van het hotel puzzelen, lezen en schrijven. Heel veel gelachen. Om vijf uur moeten we in de hal verzamelen. In twee etappes worden we van het hotel naar het vliegveld gebracht. Het inchecken van 21 personen duurt even. Je niet druk maken, het is vakantie. Nadat we de douane gepasseerd zijn, zien we een koelkastje met frisdrank en bier! Snel een Fanta en een Tsjing Tao gekocht (2 x 7 ¥ ). Heerlijk ijskoud.

Om half zeven kiest de Boeing 737-300 van China Yunnan Airlines het luchtruim voor de 820 km lange vlucht naar Kunming. Onderweg krijgen we frisdrank, ananas snoepjes en een souvenir: een polo shirt (wit maat L). Rond acht uur landen we in Kunming in de provincie Yunnan. De gids staat ons op te wachten. De bagage gaat in een truck en wij sjeesen in een grote comfortabele bus naar het Bolan hotel. Hier komen we om kwart voor negen aan. Het inchecken duurt lang en iedereen heeft honger.

Dan moeten we ook nog zo’n formuliertje invullen. Als we de sleutel hebben gekregen van kamer 616 brengen we de bagage weg, verwisselen we de kisten voor de Teva’s en smeren we snel wat Deet op de onbedekte lichaamsdelen. We gaan met Ann, Denise, Herman, Angelien en Willemijn in een restaurant vlakbij het hotel eten. Erna, Martin, Ruud en Henk hebben dit tentje ook gevonden. Later zoeken Kees (Boskamp) en Anneke ook een tafeltje. We bestellen kip met noten + beef met bleekselderij en een bordje gebakken rijst met groenten. Overheerlijk, er blijft alleen wat nasi over.

De uitbater heeft zijn biervoorraad niet op onze dranklust afgestemd. We krijgen 4 verschillende merken en het laatste rondje haalt hij bij de buurman. De muziek is westers en de Chinezen eten frites of verslinden potten thee. De plaatselijke schone probeert mij op de dansvloer te krijgen, maar dit wil ik haar niet aandoen. We hebben heel veel plezier. De toiletgroep zet onze lachspieren ook in werking. Om twaalf uur gaan we ons bed opzoeken. We kopen een liter water voor morgen en ik ben nog even naar het thuisfront (makkelijk zo’n mobieltje (ƒ 10,- per minuut)). Mama ligt nog in het ziekenhuis en heeft na chemokuur vier, drie zakken bloed gekregen. Om 00.15 uur gaat het licht uit maar het kabaal op straat houdt maar niet op. Toch proberen we te slapen.