Lijiang

Om acht uur piept de wekker, maar we liggen nog zo lekker en niets hoeft vandaag. Af met dat ding. We zien wel. Tegen tien uur dan toch maar opgestaan en de was weggebracht. De tas werd op de toonbank leeg gekieperd en geteld. Lekker smakelijk.

Kosten 74 ¥. Rond half 11 gaan we op zoek naar Mama Fu voor een ontbijt. Gebakken ei, omelet met groenten, toast en koffie. Het smaakte prima. Toen was het tijd om de stad te verkennen. Slenteren door keiïge straatjes, langs talloze winkeltjes. Het is een museum. Dan klimmen we tussen huisjes door naar boven. Onderweg maken we een kindje blij met een fluitje. De hele familie is vereerd en opa gaat mee op de foto. Eenmaal boven hebben we een prachtig  uitzicht over de stad en de omgeving.

We lopen over een mooi bospad naar Wan Gu Lou, het eerste houten gebouw van China. Het is 33 meter hoog en eenmaal boven hebben we een schitterend uitzicht op de omgeving. Via een andere weg gaan we naar beneden en komen op het marktje terecht. Ook daar kunnen we nog een fluitje kwijt. Op een klein gezellig terras (Na Fu) gedronken en mensen gekeken. Je komt ogen tekort. Op straat wordt de was gedaan, de timmermam werkt op het oog en de hele bevolking komt langs. Dan gaan we weer op pad en gaan door een straatje dat van het toeristisch gebied af gaat.

Een klein dik Chineesje schrikt zich te pletter van het fluitje en oma helpt het mondje dicht te houden zodat hij kan fluiten. Het joch trilt van inspanning en weer is de hele familie vereerd met het cadeautje. Even terug naar de kamer, dan gaan we internetten, wat niet meeviel maar het was wel goedkoop: 4 ¥ voor een half uur. Pintje, cola, soepje op bij Mama Fu.

Douchetijd en om half 8 korte bijeenkomst met Kees. Morgen staat er een fietstocht op het programma en ’s avonds het Naxi theater. Samen met Herman en Angelien gaan we eten bij Mama Fu. We bestellen fried noodles met beef en groenten. Als tipan kregen we het op tafel. Wel erg vet.

Dat bleek wel want na het eten begon mijn buik te rommelen en was de rees in aantocht. Helemaal naar het hotel gelopen. Eenmaal terug gingen we op zoek naar een gezellig drinkplekje. Dat viel niet mee. Alles zat vol. Op het marktplein waren de Chinezen aan het dansen rond een vuur.

Phons deed natuurlijk mee. Uiteindelijk hebben we tegenover het hotel tot 12 gezeten. Op de kamer de rugzak ingepakt en de wekker gezet. Om half 1 gaan we slapen.