\n
![\n<\/a>](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/DSCF00641.jpg\"){kind=link}
\n<\/a>
![\"DSCF0036\"](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/DSCF00361.jpg\")
<\/a>Bij Tamerza pikken we onze gids Abdoel op en om half 9 zijn we op het vertrekpunt van de wandeling: de canyon de Mides. Natasja heeft bij Abdoel geinformeerd en het wordt een gemakkelijke wandeling van twee uur. Om kwart voor negen dalen we 50 meter af in de kloof. Het is redelijk stijl maar goed te lopen. Onder in de kloof stroomt wat water en het is redelijk drassig. De natuur is prachtig en we wandelen een kleine kilometer tussen de rotswanden.<\/p>\nDan maken we een pittige klim naar 420 meter. We hebben uitzicht op een prachtig bergmeer. Na een pauze van een kwartier moeten we gaan dalen. Het\u00a0\u00a0is hartstikke steil, er is geen pad. Alleen maar gladde rotsen met keien. Het is best eng en op de billen ga ik kontje voor kontje naar beneden. Goed vasthouden en voorzichtig aan doen. Ik ben als eerste beneden en zie hoe de groep naar beneden komt.
\n
\n<\/a>Als Jos\u00e9\u00a0\u00a0een steen vast pakt dan breekt deze in tweeen en ze kan zich nog net tegenhouden. Als dit gemakkelijk is, dan wil ik wel eens een moeilijke wandeling zien. Natajsa is boos op Abdoel die voet bij stuk houdt. We hebben een prachtig uitzicht en beklimmen de volgende berg. Dit is goed te doen. Ook de afdaling is niet erg lastig. Wel veel stenen op het pad maar goed te doen.<\/p>\nAls we beneden bij Tamerza aankomen, komt een meisje op blote voeten met een verrassing. Voor 1 TD verkoopt ze een steen die doorgekliefd is. Binnenin zie je bergkristallen. Ze is zo door haar voorraad heen en omdat bijna iedereen zo\u2019n aandenken wil hebben, rent ze hard op blote voeten naar haar huis om nog meer stenen te halen.
\nWe lopen het dorp in naar restaurant les Cascades.
\n
\n<\/a><\/a>Het is van een oom van onze chauffeur en hier gaan we lunchen. Natasja en Faissa hebben gisteren vanalles ingekocht: dadels, sla, tomaten, smeerkaas, mais, tonijn, harissa. Te veel om op te noemen. Het smaakt voortreffelijk. Ik drink twee flesjes cola en een glas kruidenthee.
\nOm half 1 wordt de bagage in een Toyota minibus geladen.<\/p>\n<\/a>We vertrekken om 12.40 uur met de minibus en 1 landcruiser richting Tunis. Het is 540 km, dat wordt dus een lange zit.
\nHet landschap verandert snel. Het wordt groen en langs de kant staan veel cactussen. Om kwart over drie hebben we een plas en rookpauze. Het is gaan onweren en de regen komt met bakken uit de hemel. De temperatuur is flink afgekoeld we hebben het fris in een T-shirt.<\/p>\n<\/a>Na een half uur vertrekken we voor de tweede etappe naar Kairouan. We hebben veel langzaam verkeer voor ons en Faissa rijdt gemiddeld 80 km per uur. Om 17.40 komen we in Kairouan aan. Unaniem besluiten we om deze vierde moslim stad met een bliksembezoek te vereren. Faissa en Kilani, onze chauffeurs zijn niet blij, maar we geven straks wel een extra tip. Het oude deel van Kairouan is
\nomgeven door een flinke muur.<\/p>\n<\/a>We lopen de poort binnen en genieten meteen met volle teugen. De sfeer is heel anders dan we gewend zijn en de digitale camera\u2019s maken overuren. De medina is prachtig: kleine steegjes met prachtige deuren. Op de deuren zitten kloppers en volgens Florence is de onderste voor kinderen. De linkse voor vrouwen en de rechtse voor mannen.<\/p>\nElke klopper maakt een ander geluid en aan het geluid kun je horen of er een man, vrouw of een kind aan de deur klopt. We lopen langs de grote Moskee en een man loodst ons door de Medina naar de ingang. Je kunt hier gemakkelijk verdwalen. De gelegenheidsgids brengt ons naar een toilet. Omdat er maar 1 WC aanwezig is, duurt het even voordat iedereen geweest is. Na een uur verlaten we deze prachtige stad waar we allemaal wel hadden willen blijven.<\/p>\n<\/a>Hier kun je je gemakkelijk een dag vermaken. Wij deden het op z\u2019n Amerikaans\/Japans. Rennen, foto\u2019s maken enz. Dit was leuk geweest voor een film. Het kon ook een race voorstellen uit de Peking Expres.
\nNa een uur vertrekken we voor de laatste 100 kilometer naar Tunis. Faissa trapt op het gas en met 125 kilometer per uur scheurt hij over de goed begaanbare Tunesische wegen.<\/p>\n<\/a>Het laatst stuk is tolweg en het is donker als we om 20.45\u00a0\u00a0in Tunis aankomen. Deze stad doet Europees aan en de hoofdstraat lijkt op de Champs Elyssee in Parijs. We rijden naar ons hotel in het centrum, droppen de bagage op kamer 125, trekken een trui aan en verzamelen bij de receptie. Natasja heeft restaurant Chez \u201cla Mama\u201d gereserveerd. Het is vol maar als we na tien minuten wandelen bij de Italiaan aankomen zijn er drie tafels gedekt.<\/p>\n
![\n<\/a>](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/DSCF01381.jpg\"){kind=link}