![\"IMG_2931\"](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/IMG_2931.jpg\")
<\/a>\n<\/a>De krater van deze vulkaan is 24 kilometer breed en 18 kilometer lang. Het is een van de grootste vulkanen ter wereld. In de krater zijn weer vijf vulkanen zichtbaar. Na anderhalf uur rijden hebben we een foto stop. We zien de rook uit Naka-daka (1323 meter) komen. Het is een prachtig gezicht: vulkanen en vergezichten. Dan rijden we naar een grote parkeerplaats. Hier zijn souvenirwinkels en het begin van de kabelbaan naar de top van Naka-daka.<\/p>\n
![\"IMG_2936\"](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/IMG_3033.jpg\")
<\/a>Voor\u00a0\u00a5\u00a01000 p.p. kopen we een retour ticket. Binnen tien minuten zijn we boven. Het is fris, 23\u00b0 C maar dat voelt goed. We lopen naar de kraterrand en zien de rookpluimen van zwavelsulfide uit de krater stijgen. De kleuren van de kraterrand zijn prachtig. We lopen over een parcours van houten\u00a0vlonders en genieten met volle teugen. De helikoptervlucht van 3 minuten (\u00a5\u00a05000 p.p.) gaat voor de liefhebbers helaas niet door.<\/p>\n<\/a>Als wij met de kabelbaan naar beneden gaan, stappen zij net uit. Daarom vertrekken we een kwartier later dan gepland. Wij kopen twee heerlijke koffies en drinken die samen met een peuk op een muurtje op. Wat relaxed! Dan rijden we via de Yamanami-highway naar Kurokawa. Hier lunchen we in restaurant Ajidokoro-naka. We zitten met James, Corrie, Sien, Frits en Luc aan een lage tafel. Gelukkig zit er een gat in de grond waar we onze benen in kwijt kunnen.<\/p>\n<\/a>Jos\u00e9 bestelt Chinese noodles with vegetables en shrimps en ik, volgens Luc, de lokale specialiteit: fried sabo noodles. Nou ik krijg een bord met koude elastiekjes die niet te pruimen zijn. Gelukkig is de portie van Jos\u00e9 enorm en kunnen we er mee z\u2019n twee\u00ebn van eten.\u00a0\u00a0Na de lunch wandelen we door het dorpje op zoek naar onsen. Kurokawa is een van de meest populaire \u2018hot spring\u2019 plaatsen van Japan. Ik vind het tegenvallen.<\/p>\nWe zien wel leuk huisjes maar hot springs ho maar. Waarschijnlijk hebben we de verkeerde route genomen.
\nKwart na drie vertrekt de bus richting Beppu. Het is een prachtige route en na ongeveer een uur hebben we een foto stop van een kwartier. Even de beentjes strekken. Dan vervolgen we onze weg en stoppen we, volgens Luc, bij een antiekwinkel. Nou ik vind het meer een rommelmarkt.<\/p>\n
\n<\/a>Wat een troep, maar okay we strekken weer en kwartier de beentjes en rijden dan via een pas naar Beppu. Om kwart voor 6 komen we bij hotel Ryokan Seikaiso aan. Dit is een erg chique hotel en we krijgen de sleutel van kamer 405. We hebben een ruime kamer met tattami matten, een tafel met stoelen zonder poten en uitzicht op zee. De badkamer en WC zijn gescheiden. De WC is gemotoriseerd.<\/p>\nMet 1 druk op de knop wordt je poepertje met warm water schoon gesproeid. Wat wil je nog meer? Nou, een warm bad. En dat krijgen we, want we bestellen de familie onsen. Voor\u00a0\u00a0\u00a5\u00a01000 bestellen we de familie onsen. Dit is een priv\u00e9 warm water bad op de zesde verdieping. We kopen meteen twee ontbijttickets voor morgenvroeg. We kunnen kiezen uit westers of Japans, maar gezien de ervaring van vanochtend nemen we het vertrouwde westers ontbijt.<\/p>\nOm half zeven staan we op de zesde verdieping van het hotel onder de douche van onze gehuurde onsen.
\nDit is zeer bijzonder. We plonsen in de warm waterbak en beginnen lekker te zweten met uitzicht op een zonsondergang op zee. Af en toe eruit om af te koelen. Je zit dan op een klein krukje. Na vijftig minuten nemen we een koude douche. We gaan naar de kamer en gaan dan een restaurant zoeken. We lopen naar de tip van de rough guide.<\/p>\n<\/a>Dit vinden we gemakkelijk. Het is een gezellige tent, druk met Japanners dus dat wordt leuk. Echter ze hebben geen menukaart in het engels en het personeel spreekt alleen Japans. Dit werkt niet dus we gaan op zoek naar een ander eettentje. Na wat rondzwerven hebben we beet. We zien buiten een menukaart in het engels en zonder te twijfelen stappen we naar binnen. Aan de bar zijn nog twee plaatsen vrij. De tent zit vol.<\/p>\n<\/a>De Japanners zitten allemaal aan de tafels zonder poten. Hoe houden ze dit vol? We bestellen Tepanyaki met garnalen, gebakken rijst en een kip salade. En niet te vergeten twee halve liters Asahi bier. Wat krijg je een dorst van dat gebadder. Na een half uur krijg ik mijn salade. Jos\u00e9 heeft honger dus die begint mee te pitsen. Na weer een half uur komt de tepanyaki. Als deze op is dan komt de nasi.<\/p>\n