![\"DSCF1029\"](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/DSCF1029.jpg\")
<\/a>We zijn op tijd want de trein vertrekt om 6 minuten over 8. Het is een stoptrein en we stoppen vaak. We kunnen de bagage makkelijk kwijt. Japan Rail heeft dit veel beter voor elkaar dan onze NS. Na 1 uur en twintig minuten treinen arriveren we bij Narita airport.\nBij de incheckbalie staat een hele rij, maar we zijn opvallend snel aan de beurt. Een lieftallige Japanse helpt ons bij het verkrijgen van de boarding pass. Maar de \u2018self check in\u2019 werkt niet.<\/p>\n
<\/a>We sluiten aan in een korte rij en gelukkig zijn er nog plaatsen naast elkaar, met \u00e9\u00e9n aan het gangpad, beschikbaar.
\nIn een koffieshop drinken we een cappuccino en\u00a0\u00a0een caf\u00e9 latte (Jos\u00e9 is bekeerd) en eten we allebei een croissantje. Dan gaan we naar het rokershol waar we allebei een sigaartje roken. Dan naar het observatorium punt waar we een mooi uitzicht over het vliegveld hebben.<\/p>\n<\/a>Op de weg naar gate 98 maken we onze laatste yennen op: een poespoppetje en een boekenlegger is de buit. Het is inmiddels kwart voor 11 en het boarden start over tien minuten. Het is druk bij de security check en Jos\u00e9 krijgt de zenuwen. Na een kwartier wordt onze handbagage gecheckt en kunnen we naar douane. Gelukkig hebben we hier maar twee personen voor ons. Dan naar het treintje dat ons naar de gate moet brengen.<\/p>\n<\/a>Het treintje rijdt voor onze neus weg en we moeten twee minuten wachten. Dan is het nog een eind lopen naar gate 98. Als we hier aankomen horen we de laatste oproep voor de passagiers van JL411 naar Amsterdam. We kunnen zo doorlopen en de kist zit al vol. Jos\u00e9 heeft het heet en zit met\u00a0\u00a0een stuk papier te wapperen. Een aardige stewardess zegt dat het snel koeler wordt en na de uitleg dat we hebben moeten haasten, krijgen we een bekertje water.
\nPrecies om vijf voor half twaalf verlaat het toestel de gate. De Japanners zijn erg punctueel. Op de taxibaan moeten we twintig minuten wachten, maar dan razen we over de startbaan. Het is redelijk bewolkt dus al snel zien we alleen maar wolken. Het taxi\u00ebn en opstijgen hebben we weer via de webcam kunnen volgen.<\/p>\nHopelijk straks, over 11 uur dus, in Amsterdam ook.
\nMijn doel is om mijn leesboek uit te krijgen maar dat moet lukken, nog 200 bladzijden. De verzorging bij Japan Airlines is super. Als we op hoogte zijn krijgen we de warme maaltijd voorgeschoteld. We kiezen allebei voor de westerse variant: gehakballen met rijst. Smaakt prima. Ik neem bier en Jos\u00e9 witte wijn. De drank is nog niet op en de volgende ronde wordt al aangeboden.<\/p>\n<\/a>Uiteraard slaan we deze niet af.
\nWe lezen en puzzelen wat en doen dan een tukkie. De verlichting gaat uit en ik lees, onder het genot van een\u00a0\u00a0Asahi Wild Fire uit. Dan krijgen we droog broodje. Deze zijn voor Jos\u00e9. Nou, ze smaken best hoor, al had er wel wat boter bij gekund. Het is nu nog zo\u2019n 4 uren vliegen. Deze vliegen ook voorbij. We krijgen nog een maaltijd en de landing kunnen we via de webcam volgen.<\/p>\n