![\"IMG_5035\"](\"http:\/\/www.phonsenjose.nl\/wp-content\/uploads\/2015\/01\/IMG_5035.jpg\")
<\/a>Om kwart voor 8 loopt\u00a0\u00a0wekker af. Mijn eerste werk is de diefstal bij Interpolis te melden en de simkaart bij T-mobile te laten blokkeren. We ontbijten en om 9 uur vertrekken we voor de tweede excursie uit het pakket. We rijden een half uur naar Bhalil, een van de oudste dorpjes uit Marokko. Als we hier aankomen staat Muhamed ons al op te wachten. Luc heeft deze gids, die in de Lonely Planet en de Rough Guide vermeld wordt\u00a0\u00a0geregeld.<\/p>\n<\/a>Op een komische manier leidt Muhamed\u00a0\u00a0Charaibi ons langs de fotogenieke punten van het dorp. Hij zegt
\nwanneer wij een foto moeten maken. De vrouwen in het dorp zijn apart gekleed en deze klederdracht is specifiek voor deze plaats. We wandelen omhoog naar de grotwoning van Muhamed. Hier krijgen we theezetles en hij laat onze lachspieren werken. Dan wandelen we naar beneden en we worden door de lokale bevolking hartelijk begroet.<\/p>\n<\/a>We nemen afscheid van Muhamed en bezoeken de lokale markt. Veel groentestallen\u00a0\u00a0en er wordt verder vis en vlees verkocht. Het is erg druk maar de meeste mensen willen hierop de foto.\u00a0\u00a0Dan rijden we Sefrou waar eerst naar het Joodse kerkhof gaan. Hierna gaan we naar de medina en wandelen door souks. Luc weet ook hier goed de weg. Het is inmiddels 12 uur en tijd voor de lunch.<\/p>\n<\/a>We strijken neer op een terras en bestellen allebei een gegrilde kip met friet, volgens Luc de specialiteit van het huis en hij heeft gelijk, het gerecht was verrukkelijk. Als we klaar zijn geven we restjes aan een zwerver. Dan komt een klein kind bij ons staan en wij geven hem friet. Hij schuift aan en begint aan de restjes rijst, gehakt en salade. Zijn broertje en moeder eten ook een hapje mee en als Jose dit ziet breekt haar hart.<\/p>\n<\/a>De ijsbeer knuffels worden in grote dank ontvangen. Luc leidt ons dan door de joodse wijk en we bezoeken een bakker die het van het deeg dat de mensen bij hem komen brengen brood bakt. De synagoge is erg mooi. We zien ook timmerlieden en kledingateliers. De bevolking is erg vriendelijk en de kinderen roepen ‘bonjour’ en volgen ons lachend. Een mooie medina die minder toeristisch is als die van Fes.<\/p>\n<\/a>Dan rijden we via een landelijke route terug naar Fes en stoppen bij een hele grote supermarkt, Marjana, om wijn en water in te slaan. We maken contact met een aardige Nederlandse Marokkaan die met zijn vrouw en twee kinderen op vakantie bij zijn familie is. Als we bij het hotel aan gekomen zijn droppen we onze spullen op de kamer.
\n<\/a>We wandelen, samen met Luc, naar het politiebureau en worden naar de eerste verdieping van het buro toeristiqe gestuurd. Dit is gesloten en ze zeggen dat we op de begane grond moeten zijn. Hier worden we naar het politie syndicaat achter ons hotel gestuurd. Luc vraagt de weg en zonder hem hadden we het nooit gevonden. We komen in een kamer met een oude typemachine en een oude computer.<\/p>\n